De raadsvergadering van 28 juni jl. stond hoofdzakelijk in het teken van de beschouwingen op de collegevorming en het coalitieakkoord. Ook werden de nieuwe wethouders benoemd en geïnstalleerd. In het onderstaande wordt nader ingegaan op de beschouwing van de ChristenUnie op het coalitieakkoord.

SAMEN BOUWEN AAN EEN TOPKLIMAAT is zeker een mooie werktitel voor de coalitie in De Bilt. Wij zien dat veel onderdelen van het akkoord overeen komen met het verkiezingsprogramma van de ChristenUnie. Voorbeelden daarvan zijn: de bestemming van de Schapenweide, een regeling voor burgerparticipatie, een leefhaarheidsbudget voor de kleine kernen (alleen de ChristenUnie had dit in het verkiezingsprogramma staan), inzet voor een inclusieve samenleving, een bus van Bilthoven naar Maartensdijk ook in de avonduren, de bouw van 845 woningen, waarvan 30% sociaal, en creatieve bouwmogelijkheden, waaronder ‘tiny houses’. Prima allemaal! Het oordeel van de ChristenUnie over deze punten in het akkoord is dan ook positief.

De ChristenUnie vindt het echter een gemiste kans dat de nieuwe coalitie geen passages in het coalitieakkoord opgenomen heeft over het bieden van creatieve mogelijkheden om leegstaande boerderijen te splitsen tot meerdere woningen en om bijgebouwen bij boerderijen om te bouwen tot woningen.

Ook staat in het akkoord naar de mening van de ChristenUnie teveel vaag taalgebruik, zoals: in gesprek gaan, denken na of over, inzet naar externe partijen (VNG, U10, etc), voorlichting, schenken aandacht aan, zoeken samenwerking, innoveren, onderzoeken, werken aan of mee, oog hebben voor. Er wordt meer dan 45 keer veel beloofd en gesuggereerd, maar er wordt maar aan 15 onderdelen een datum en/of budget gekoppeld.

Uit de raadsbehandeling van de Kadernota 2019 en de prognoses tot 2022 bleek al dat er voor echt nieuw beleid maar weinig budget beschikbaar is. Ook niet voor bijvoorbeeld de implementatie binnen onze gemeente van de omgevingswet. In het coalitieakkoord wordt de financiering voor de uitvoering vaak neergelegd bij derden.

In die zin was voor de ChristenUnie de lijst met aanvullingen ingediend door ChristenUnie, PvdA en SP ook een test van de coalitie. Wat zou wel en wat zou niet worden gehonoreerd? En wat bleek? Wat geen geld kost werd gehonoreerd of als het geld kost van vaag taalgebruik voorzien. Voor wat wel geld kost zoals de zorg (en vooral de jeugdzorg) werden concrete aanvullingen ter zijde gelegd.

De komende begroting 2019 zal dan ook de “proof of the pudding” zijn voor het realiteitsgehalte van het akkoord.

Inhoudelijk ging ons raadslid Theo Aalbers in zijn beschouwingen nog in op de energie transitie en het sociaal domein.

Energie transitie is niet afdwingbaar. Je kunt initiatiefnemers niet dwingen verder te gaan dan landelijk beleid. Waarom niet kiezen voor een andere benadering: in plaats van de panelen op de gemeentelijke gebouwen een regeling voor particulieren en voor de SSW. Bijvoorbeeld 3 halen 2 betalen. Degene die 3 zonnepanelen installeert krijgt één gratis paneel van de gemeente zolang de voorraad strekt. Met één investering door de gemeente worden er drie keer zoveel panelen geïnstalleerd. Hiermee wordt de transitie op gang gebracht.

De ChristenUnie heeft er bij de wethouder op aangedrongen om het sociaaldomein niet te belasten met een projectleider voor 2x € 70.000, maar dat geld in te zetten voor de zorg. Het benodigde budget voor een projectleider dient uit de algemene middelen te komen.

Over de betaalbaarheid van de WMO, de jeugdzorg en de bijstand maakt de ChristenUnie zich zorgen. Er wordt gezegd “streng aan de poort”. Dat is echter al jaren het beleid. Het gaat er juist om wat er gebeurt na de poort. Daarbij  moet wel de juiste insteek gekozen worden. Mensen worden makkelijk verdachten en wordt er fraude onderzoek aangekondigd. Een aantal Utrechtse gemeenten (Zeist en Bunnik) heeft zich aangesloten bij het landelijk project fraudebestrijding. Er werden door deze gemeenten echter illegale methoden toegepast, zoals volgzenders, camera’s en ondervraging zonder rechtsbijstand. De ChristenUnie riep de wethouder op om, voordat de gemeente De Bilt zich aansluit bij welke fraudebestrijdingsorganisatie dan ook, eerst met de gemeenteraad de kaders waarbinnen fraudebestrijding dient plaats te vinden te bespreken. Het gaat daarbij in de eerste plaats om wat uitkeringsgerechtigden wel en niet mogen binnen de voorwaarden van hun uitkering. In de tweede plaats hoe verkeerd gebruik c.q. misbruik voorkomen kan worden. En in de derde plaats welke opsporingsmaatregelen acceptabel zijn.