Blogs

Zwarte vrijdag

“Maak van de tempel geen markt“ (bespiegeling Otto Oussoren).

In tijden van Corona horen we vaak een verontwaardigd ‘We willen onze vrijheid weer terug!’. Het schuurt bij mij een beetje als ik dit hoor, want ik moet denken aan de oorlog die mijn familie heeft geraakt en de vele onvrijheden op menselijk gebied die er nog zijn in onze wereld. Uiterlijk, geloof, geaardheid of afkomst zijn redenen waarom mensen beperkt en tegengewerkt worden in hun bestaan en welzijn en zelfs bedreigd in hun veiligheid.

Op 27 november moest de burgemeester van Rotterdam noodgedwongen de winkels in zijn gemeente sluiten. Een oproep aan het winkelende publiek dat in veel te grote getale de koopjes bestormden, werd massaal genegeerd. Het was een dappere beslissing maar ook een pijnlijke maatregel, omdat men de eigen verantwoordelijkheid niet wilde nemen.

Black Friday is overgewaaid uit Amerika; dat hoef ik u niet te vertellen. Hetzelfde gebeurde met Halloween en misschien minder bekend: met de babyshower en langzamerhand ook Thanksgiving. De pompoen en de kalkoen verdringen de suikerbiet en het gebraad en de Fright Nights de gevulde snoepzak van Sint Maarten. Maar er zit iets vreemds aan vast, want waar de gemiddelde Amerikaan deze feestdagen als traditie ervaart, hebben wij er eigenlijk heel weinig affiniteit mee. Ik begin me dan ook af te vragen of de term overwaaien in dit verband wel juist is.

De commercie is de partij die deze dagen hoog in het vaandel heeft staan. De middenstand, de grote warenhuizen en natuurlijk de onoverzichtelijke en enorme online winkels profiteren ongekend van de koopdrift. ‘Moet kunnen’ zegt de liberaal en ‘zorgwekkend’ zeg ik als aanhanger van de Christelijk sociale politiek. Ik zou er nog aan toe kunnen voegen dat het ontwrichtende zaken zijn als ik zie hoe crossmediaal weken lang wordt geadverteerd met onzinnige slogans en valse aanbiedingen en dat er  ook nog eens heel goed geluisterd wordt naar deze dwaze aanbiedingen.

Black Friday is dan in deze context voor mij en misschien ook voor u als lezer een zwarte dag in het jaar en als we niet uitkijken wordt Kerst dat ook. En misschien zelfs Pasen. Want de krachten van de hebzucht en de koopverslaving tasten zelfs de strekking en diepe betekenis van deze heilige dagen aan. Heilig zijn ze ook als je niet gelooft want Kerst gaat over vrede, licht, hoop en samenzijn en Pasen staat symbool voor bevrijding en de ommekeer na een zware en donkere tijd. De kracht van het leven dat in het donkerste het draaipunt vindt. Vertrouwen, kracht en menselijkheid.

Otto Oussoren

Bij deze bent u van harte uitgenodigd om te reageren via ons algemene emailadres info@debilt.christenunie.nl. Praat mee, deel mee en denk mee.

Zet Corona de wissels om?

“Herstel eens en voorgoed het inzicht dat er geen hogere bestemming is dan mens te worden, indachtig en gerechtig, als die ene weergaloze mens, Jezus…“ (Raad van Kerken).

Wie ben ik om u te bemoedigen? Ik kan zelf wel wat bemoediging gebruiken. We zitten toch allemaal in hetzelfde schuitje en we kennen allemaal het leed en ongemak die de uitbraak van COVID-19 met zich mee bracht. Vooral de getroffen maatregelen veroorzaken zo veel beperkingen dat ze worden betwist en betwijfeld. Ook bij mij is er onzekerheid.

Het is frustrerend om niet te kunnen gaan en staan waar ik wil en niet meer te mogen doen en laten wat ik wil wanneer en met wie dan ook. Accepteer ik dat? Misschien maakt u zich wel zo veel zorgen dat u liever veilig binnen blijft en vooral de telefoon warm houdt. Onze behoefte aan gezelschap en vertier voelt soms als niet te stillen.

Helaas! Wat een ellende! Toch?

Over deze voor iedereen vast herkenbare klacht ben ik de laatste tijd veel aan het nadenken. Waarom voelen we ons zo beperkt dat we recalcitrant en opstandig of ongelukkig en zelfs depressief worden? Ik vraag me dan af of we in een innerlijke strijd terecht komen door beperking van ons contact met een medemens. Natuurlijk zijn we als mens gemaakt om onder gelijken te zijn en betekenisvolle, liefhebbende relaties te hebben. De medemens die aan de rand staat van onze samenleving is immers ook meestal een zeer eenzaam mens. Maar alleen zijn is toch nog niet altijd eenzaamheid?

Mijn denken voert me ook naar een andere oorzaak voor onze klacht. De onrust van de moderne wereld inclusief de virtuele dimensie is niet aan en uit te zetten met een knop. Het begon me te dagen dat we eigenlijk misschien gedwongen moeten afkicken van overdaad om in balans te kunnen zijn en innerlijke rust te hervinden. We zijn niet meer gewend om een klein en overzichtelijk leven te voeren waarin we kunnen bloeien zonder te hoeven groeien. De 21ste eeuwse mens gaat immers vanzelfsprekendover de wereld in eigen persoon of langs elektronische weg. De sportschool, de mobiele wereld, de evenementen en uitgaanswereld en leuk, lol en leut en volle agenda’s. van passie naar “The Passion”. En in de supermarkt willen we alle groenten uit alle jaargetijden van uit alle hoeken van de wereld kunnen vinden. Op het internet kopen en terugsturen.

Is dat de vrijheid waarin we nu zo bruut worden getemperd; die ons afgenomen wordt of nou ja in ieder geval zwaar beperkt. Of leefden we voor Corona op een wijze die ongezond onrustig is en is onze ‘vrijheid’ een aangeleerde voortdurende vlucht naar voren? Is die moderne onrustige drang om maar altijd op weg te moeten zijn naar de volgende event niet de echte onvrijheid in ons leven? Immers: als je er niet mateloos aan mee wilt of kunt doen, dan ben je vast excentriek of ziek of leef je in armoe.

Brengt dit virus ons niet juist terug naar de essentie van het leven en de betekenis van de eigen omgeving in ons aardse bestaan. We worden uitgedaagd om ons bescheidener op te stellen en een bescheidener leven te voeren en daar de diepte in te gaan. Ik kan u niet troosten maar ik wil u oproepen om te zoeken naar uw vrede in bescheidenheid. In de warmte van uw directe omgeving en uw familie, vrienden en kennissen. Bespreek met uw naasten de essentie van ons bestaan en help uw kinderen te waarderen wat ooit vanzelfsprekend was. Al is het maar met één dierbare, één keer per week en via zoom.

Zorg voor elkaar en vindt daarin uw welzijn. Wees gerust bang en bezorgd en zie dat als uw avontuur. Bedenk dat in een wild bewegende boot op een kolkende zee u het best kunt meebewegen en in slaap vallen. En laten we als de storm is gaan liggen kijken wat de beste koers is: wat denkt u?

Otto Oussoren

Bij deze bent u van harte uitgenodigd om te reageren via ons algemene emailadres info@debilt.christenunie.nl. Praat mee, deel mee en denk mee.